رواية فهد
منه: لأ انتى كده بتضحكى على نفسك، انتى رافضه سامح عشان اللى عمله زمان ورافضه الجواز عشان مفكرة إن الكل زيه
ملاك: منه ارجوكى أنا مش ناقصه، وكمان بتتكلمى كأن فهد بيحبنى ده بيعمل كده شفقه بس عاوز يساعدنى وخلاص
مها من خلفها: لأ مش شفقه، فهد مش من النوع ده هياخد قرار كبير زى ده عشان يساعد. هو عمل كده عشان بيحبك
ملاك: مها فوقى أنا واخوكى امبارح كنا بنكره بعض وكان مستحقر وجودى بينكوا
مها: اقولك حاجه، فهد بيحبك حتى لو من امبارح بس انتى مشوفتيش شكله كان عامل ازاى ولا نظرته فى الكليه من قبل حتى ما يعرف انك بنت خاله
ملاك: اقفلى انتى وهي على الموضوع ده، أما مش هتجوز خالص
عند امينه ( ام ملاك )
أمينه: ابوها هيقنعها متقلقش
سامح: عمى قاسم مش بيطقنى أساسًا من الخطوبه الأولى.
امينه: لأ المره دي بالذات هيوافق
سامح: ليه يعنى ؟
امينه: مش مهم، المهم إنك هتتجوزها
سامح: وبعدين، انتى بتعملى معاها كده ليه
امينه: عشان طالعه زى أمها وقاسم كتبلها كل حاجه بيملكها
سامح: وانتى بتعملى كده عشان الفلوس يعنى
امينه: مش شغلك يا سامح
سامح: أنا ماشى، سلام
أمينه: سلام
عند فهد وقاسم فى العربيه
فهد: عنى قاسم قبل ما نروح أنا عايزك في موضوع
قاسم: خير يا فهد
قاسم كان هيوافق بس افتكر إن امينه ممكن تقول ل ملاك
قاسم: معلش يا فهد، كل شيء قسمه ونصيب، ابن خالتها طلبها وأنا وافقت
فهد: بس ملاك مش موافقه
قاسم: وهي مش هتكسرلى كلمه ولو. حكمت هتتجوزه غصب
فهد بغضب: يعنى ايه غصب وكمان هو مش الحيوان ده كان خطبها مره من ٣ سنين وسابته
فهد: حاضر
رجع فهد ومعاه قاسم وكان الكل موجود ومنه مشيت
أميره: أهلًا يا قاسم حمدالله على السلامه يا حبيبي
قاسم: الله يسلمك يا أميره
ملاك: حمدالله على السلامه يا بابا
قاسم: الله يسلمك يا بنتى،مالك ايه اللى حصل
ملاك: الحمد لله أنا كويسه
